دغدغه‌های هنری

براین باورم که شاعر فقط به شعرمی‌اندیشد ومنتقد به نقد.شاعر،زندگی‌اش شعراست ودرشعر زیست می‌کند وزیست‌اش درشعر است وزبان که درمسیر زایش،به خواندن و مطالعه هم می‌پردازد،رمان می‌خواند،فیلم می‌بیند…پس تمام توجه و تمرکزش برخلق شعر وهر فعالیتی که خلاقیت و زایش‌اش را غنا ببخشد. خطری‌ که شعرامروزو شاعران نسل امروزرا تهدیدمی‌کند همین دغدغه‌ی متفاوت بودن وشدن است و حضور بعضی جریان‌های مسموم شعری.این‌دغدغه دربعضی ها به وسواسی بیمارگون در برخورد با متن شعری شده است.اتفاقات چند ماه اخیر به خوبی ماهیت مغشوش و مسموم همین مدعیان متفاوت سرایی را برملا کرد نشان داد که باید در تعهد هنری این شاعران هم باید تردید کرد زیرا دراین مدت سکوت کامل کردند و حتی به فضاهای مجازی که پیش از آن بسیار فعال بودند و بحث های داغ شعر و شاعری می کردند به ناگهان غایب شدند. جدا از تردید در نگرش و شخصیت فکری -هنری آن‌ها،این افراد به دلیل این که شاعرنما بودند و زیست شاعرانه نداشته و تنها با تصنع و ظاهرسازی های هنری ،متن‌هایی به عنوان شعر متفاوت منتشر کردند به طور طبیعی قادر نبودند واکنشی هنری و شاعرانه نسبت به اتفاقات ناگوار این روزها نشان دهند تردیدی نیست که‌ شاعرواقعی وحرفه‌ای به واسطه وپشتوانه‌ی شعرش شناخته وفهمیده می‌شودکسانی که باتوسل به ابزارهایی غیرازشعرنظیر ژورنالیسم یاقدرت وسیاست،تلاش‌کرده‌ که خیلی زود شهرتی کسب کنند ونامشان برسرزبان ها ومحافل خاصی بیافتد؛تجربه‌ نشان داده که این‌ها در شرایط خاص ،خنثی بوده و به‌سرعت هم فراموش شده ومی‌شوند.امروز کسانی هم تلاش دارند با جریان‌سازی‌های مصنوعی ومحفلی به سرعت ،متفاوت بودنشان سرزبان ها بیفتد،فضای رسانه‌ای ودیجیتالی وابزارهای مدرن مجازی هم عرصه‌ی این تکاپواست.کافی‌است دراین فضاها افرادی هم دانسته وندانسته مفتون وشیفته‌ی آن جریان شود.درکنار فضای مجازی مدرن،دانش‌ها ونظریه‌های ادبی معاصر هم به تقویت آن (توهم)کمک می‌کند
دراین‌جاخطاب من‌نه کسانی است که‌ به قدرت وعوامل آن تکیه دارند ونه کسانی که به رسانه‌ها ومطبوعات تکیه دارندخطاب من بعضی‌ ازشاعران دهه‌های اخیروامروزاست که نه شاخص هاوسنت‌گذاران شعرفارسی راخوانده وفهمیده نه حتی که بانسل‌های پیش ازخود ارتباط ودیالوگ پایدارداشته اند نه‌حتی روندی(شعرکلاسیک،نیمایی وآزاد)درسرودن شعرطی کرده‌اند.متفاوت نوشتن به هرقیمتی هدف ودغدغه‌ی این دسته‌ازشاعران است.اینان تلاش می‌کنند باتوسل به انواع شگردها،نظریه‌های ادبی،فلسفی وافراط دربکارگیری بعضی ازآنهاوتاکیدافراطی برعنصرزبان وبازی‌های زبانی شعرخودرا نامتعارف ومتفاوت نشان بدهند ودچارذوق‌زدگی کاذب شوندبه ویژه جایی که با تشویق‌های بی‌مبنای بعضی ازدوستان واطرافیان روبه‌رو می‌شوند.تردیدی نیست که نوآوری‌ وتازگی باتفاوت نوشتن ایجاد می‌شودودرطول تاریخ شعرفارسی ،شروع دوره‌های جدید همواره بانخستین متفاوت نوشتن‌ها آغازشده است که بانوآوری‌های عمیق همراه بوده،نوآوری هایی که ازدل سنت ایجادمی‌شودنه نوآوری هایی تصنعی که باتقلا وتلاش بی موردهمراه باشدکه من آن را متفاوت‌نمایی ووانمودبه تفاوت می‌نامم یعنی شاعرانی که به‌هردری می‌زنند وسخت تلاش می‌کنند شعرشان رامتفاوت بیان کنند.نکته مهم این است که متفاوت نوشتن اگرناشی ازمتفاوت دیدن باشدحتمن باخودنوآوری های راهمراه خواهدداشت که به خاطراصالت آن به مرور، گسترش‌ واستمرامی‌یابد. امروز بعضی از این متفاوت نما‌ها در محفل‌ های مجازی شعر خود را عرضه می‌کنند اما مجالی برای طرح پرسش ونقد شعر خود به کسی نمی‌دهند و منتظر تایید با الفاظی کلیشه‌ای هستند اگر هم کسی بگوید آقا این که شعر نیست! به‌سرعت موردهجمه قرارمی‌گیرد وحتی متهم به نادانی وبی‌سودی می‌شود. بگذار اینها درتوهم متفاوت سرایی بمانند! چرا که زمان آنها را به راحتی کنارمی‌زند.خطربزرگ این گروه‌ها، به انحراف کشاندن شاعران جوانی است که گاها استعدادهای شگرفی هم دارند با ورود به این گونه محافل ادبی سریع شیفته فرم و زبان تصنعی آن‌ها می‌شوند اگرچنین شاعرانی وارد این جربان‌های تصنعی نمی‌شدندممکن بود درآینده چه بسا شاعربزرگی می‌شدند گاه شاهد هستیم چه شاعران جوان وبااستعدادی که نبوغ وخلاقیت بالایی دارند وتنها به خاطر برخورد با جریاناتی ازاین قبیل به معنای واقعی کلمه حرام می‌شوند!چه بسیار شاعران بزرگ آینده که درهمین ابتدای کار ازمسیر زایندگی وخلاقیت منحرف می‌شوند

بازدیدها: 1