
نامش راشنیدهبودم امابهجد شعرشرانخوانده بودم. پیشنهاد دوستعزیز،جناب لوطیج که هنوز زمانزیادی ازدوستیِ مانگذشته،اسباب خواندن شعرهای آقای هرمزعلیپورگردید.ازهمانآغازمتوجه شدم باشاعری رودرروشدهام که شعررا زیسته است. اوازهمانآغازمیداندومتوجه شرایط میشودوپسازاندکی طبعآزمایی درغزل متوجهی حضورغولی درغزل به نام منزوی میشود”که نمیتوانستم درغزل زیرسایه حسین منزوی له نشوم،انرژیام راصرفشعرسپیدکردم تاآنجا که توان داشته به شعری برسم که هم نیازروحی خودم