براین باورم که شاعر فقط به شعرمیاندیشد ومنتقد به نقد.شاعر،زندگیاش شعراست ودرشعر زیست میکند وزیستاش درشعر است وزبان که درمسیر زایش،به خواندن و مطالعه هم میپردازد،رمان میخواند،فیلم میبیند…پس تمام توجه و تمرکزش برخلق شعر وهر فعالیتی که خلاقیت و زایشاش را غنا ببخشد. خطری که شعرامروزو شاعران نسل امروزرا تهدیدمیکند همین دغدغهی متفاوت بودن وشدن